دانشیار گروه روانشناسی بالینی، مرکز تحقیقات سلامت جامعه، واحد اصفهان )خوراسگان(، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران، ، i.sajjadian@khuisf.ac.ir
چکیده: (468 مشاهده)
مقدمه: ترس از ارزیابی منفی و اجتناب تجربه‌ای از جمله مواردی هستند که مادران دارای کودک اوتیسم با آن مواجه می‌شوند؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی بر ترس از ارزیابی منفی و اجتناب تجربه‌ای مادران دارای کودک اوتیسم بود. روش : روش پژوهش حاضر نیمهتجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری این مطالعه مادران دارای کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مراجعه‌کننده به آموزشگاه دست‌های مهربانی (دریا) شهر اصفهان در سال ۱۴۰۱ بودند. از میان آنها نمونه‌ای به حجم ۳۰ نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند براساس ملاک های ورود و خروج انتخاب و به تصادف در دو گروه مداخلهو کنترل جایگزین شدند (هر گروه ۱۵ نفر). هر دو گروه قبل و بعد از مداخله و ۲ ماه بعد، در مرحله پیگیری به ابزارهای پژوهش شامل نسخه کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی لری (۱۹۸۳) و مقیاس اجتناب تجربه‌ای - نسخه دوم بوند و همکاران (۲۰۱۱) پاسخ دادند. آزمودنی‌های گروه مداخله تحت درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی در ۸ جلسه ۲ ساعت قرار گرفتند اما بر گروه کنترل مداخله‌ای صورت نگرفت. نتایج : درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی تاثیر معنی دار آماری بر متغیرهای ترس از ارزیابی منفی، اجتناب تجربه‌ای اثربخش داشت و اثر این تغییر تا مرحله پیگیری پایدار مانده است (0/05> p). نتیجه‌گیری: می‌توان از درمان مبتنی بر کارآمدی هیجانی جهت کاهش ترس از ارزیابی منفی و اجتناب تجربه‌ای در مادران دارای کودک اوتیسم استفاده نمود.
